Eén van mijn doelen in 2016 is meer te weten over kaas. Perfect dus dat de Sunday club (Fabiola Bonke en Cathy Moerdijk) een masterclass organiseerde met Betty Koster van fromagerie l'Amuse in de hoofdrol.
Er komt nog meer voorbij en overal wordt met aanstekelijk enthousiasme door Betty een verhaal bij verteld: strogerijpte brie de Meaux, Manigodine Reblochon de Savoie, Zilte duinen, Stilton en als weldadige afsluiter een Vacherin Mont d'or als kaasfondue met breekbrood. Ik kan het allemaal even niet tot in de finesses opschrijven door armklachten. Maar woon je in de buurt van Haarlem: de Sunday club bij Wijn & co: doen!
De weg kwijt
Nee, niet ná het wijnproeven, maar vóór het wijnproeven was ik de weg behoorlijk kwijt. Een typisch geval van zelfoverschatting, ik dacht: 'daar ben ik al geweest, ik vind het wel '. En het begon zo goed met een treinrit naar Haarlem zonder overstappen en volgens schema. Lekker de stad door en dan door alles en iedereen de verkeerde weg gewezen worden. Haarlemmers blijken erg slecht de weg te weten in hun eigen stad. Enfin een dwalend uur later trof ik eindelijk een betrouwbaar type dat zei 'zeg eens wat voor restaurants daar zitten dan weet ik het wel'. Wijn & Co? En hup, ik was er. Volgende keer ga ik eerder het restaurant roepen, want ik ben blijkbaar niet de enige met culinaire associaties...
Lekker eigenwijs
Het bruisende begin heb ik dus overgeslagen, maar ik viel met mijn neus in de boter. Of eigenlijk in een kommetje uitlopende gorgonzola dolce met daarbij een Sauvignon blanc. Vanuit mijn oogpunt gezien een onmogelijke combinatie vanwege de frisse zuren in het één en de romige kracht van het ander. Maar hier stond de uitzondering op de regel. Of eigenlijk de uitzondering op een aantal regels, want ik zou niet direct met een gorgonzola starten. Enfin, het was dus niet zomaar een Sauvignon blanc, maar een ragfijne Sauvignon de Touraine 'le bois martin' 2014 en het onverwachte wijnspijswonder geschiedde: de wijn werd zachter zonder kracht in te boeten en de gorgonzola smaakte voller en zoeter.
Sherry en kaas
De volgende kaas-wijncombinatie die indruk maakte was de Comté uit de Jura (2 jaar gerijpt) samen met Fernando de Castilla Antique Oloroso Sherry. Fabiola vertelde hierbij dat de vertaling van Oloroso 'de geurige' is en dat blijkt. De kruidige geur van deze Oloroso doet me denken aan de geur van Madeira Boal . Samen met de kaas gebeurt er iets moois: het droge karakter van de Sherry maakt plaats voor mooie houttonen die naar voren komen.
Er komt nog meer voorbij en overal wordt met aanstekelijk enthousiasme door Betty een verhaal bij verteld: strogerijpte brie de Meaux, Manigodine Reblochon de Savoie, Zilte duinen, Stilton en als weldadige afsluiter een Vacherin Mont d'or als kaasfondue met breekbrood. Ik kan het allemaal even niet tot in de finesses opschrijven door armklachten. Maar woon je in de buurt van Haarlem: de Sunday club bij Wijn & co: doen!
Reacties
Een reactie posten