Op vakantie in het Zuiden van Frankrijk, in een mooi stadje aan de kust werd ik voor het eerst verliefd. Begin 20 was ik en zo groen als gras als het ging om wijn, maar ik wist het direct: Dìt is mooi! Verleidelijk zacht en zoet en zo gelaagd dat je van elke slok lang blijft nagenieten. Terug in Nederland heb ik vaak aan deze Vin Doux Naturel teruggedacht en ben jaren op zoek geweest naar Banyuls blanc in alle wijnwinkels, maar het bleek hier alleen te koop in de rode variant. Er wordt namelijk maar heel weinig witte Banyuls gemaakt en dat beetje wordt ter plekke opgemaakt zodat er niet genoeg overblijft om te exporteren. Maar iedereen die naar Zuid Frankrijk gaat en mij vraagt wat daar lekker is, vertel ik dit verhaal en soms komt er dan een fles mee terug. Zoals deze zomer (of is het al herfst?) een Cornet Banyuls Blanc 2008 . Gistermiddag heb ik op een rustig moment een mooi Champagneglas uit de kast gepakt (daar vind ik dessertwijn het lekkerst in smaken) en mezelf wat ingeschonken...