De laatste woensdag van september weer verschillende wijnen geproefd als deelnemer bij de WWC wijnclub. Hier even een korte proefnotitie. Geen thema, of eigenlijk wel: stelletjes.
Een stelletje Grüner Veltliners, uiteraard uit Oostenrijk. Eén van Steininger en de ander van Hiedler (de laatste niet te verwarren met hakkenklikkende klankverwant), beiden 2012. In vergelijking is de Hiedler levendiger en heeft 'ie meer lengte en frisheid dan de Steininger die na terugproeven wat vlakker overkomt.
Dan een Grauburgunder en Pinot gris uit 2011, zelfde druif ander taalgebied. De Grauburgunder is van Gies-Düppel uit de Pfalz, niet mijn geurfavoriet. En de Pinot gris van Domaine Fernand Engel met een dikke zoetsoortige geur van honing en bijenwas. Volle rijpe smaak zoals pinot gris betaamt.
Over naar stelletjes rood: Meerlust Red 2010 en 2002 uit Stellenbosch. Jong en oud naast elkaar en dat ruik en proef je. De 2010 heeft een geur van jonge druivensteeltjes (tannineus) en de 2002 een Madeira-achtige geur en geur van dropjes waar ik wel van houd eerlijk gezegd. De smaak van de 2002 is minder vol dan verwacht, maar dat kan komen doordat 'ie wat koud is.
Dan twee rode Veronese wijnen uit 2008. De Clos Roareti rosso Veronese 2008 is een heerlijke wijn die iedereen verbaast, want het blijkt een Merlot! Smaakvoller zelfs dan de Meerlust red 2002. Het kan dus tòch! Een lekkere Merlot... De Castello Guerrieri IGP Verona 2008 is gemaakt van ingedroogde druiven en helaas heel gesloten in geur ondanks 15% alcohol. Wèl vol van smaak.
Nog twee Zuid Afrikaners. Eén van Delheim Estate Shiraz Simonsberg/Stellenbosch 2009. De smaak is heel vol en rond, ontzettend lekker vol fruit en kruid. De geur is wat minder uitbundig dan de smaak, maar wel mijn favoriet van de avond. Ruim twee keer zo duur is de Stark Condé, Shiraz three pines, Jonkershoek Valley 2009 en wat me is opgevallen is de geur van brood en zwarte peper, maar geen notitie van smaak omdat ik vooral lekker van de Delheim Shiraz zat te nippen.
Dan een 'stelletje' Eiswein, nooit bezwaar tegen. Een bekende voor mij is de PMC Eiswein uit Burgenland, oogstjaar 2009. Lekker volzoet, romig en prima in balans. En een Icewine van de vidal druif van Pelee Island/Canada. Een beetje een gekke, met appelig zuur. De smaakreferentie is die van gekarameliseerde appel.
Toen de kaasplank op tafel kwam, lekker nog wat Delheim Shiraz ingeschonken. Altijd weer zo'n prettige combinatie van ontdekken en genieten zo'n avond!
Een stelletje Grüner Veltliners, uiteraard uit Oostenrijk. Eén van Steininger en de ander van Hiedler (de laatste niet te verwarren met hakkenklikkende klankverwant), beiden 2012. In vergelijking is de Hiedler levendiger en heeft 'ie meer lengte en frisheid dan de Steininger die na terugproeven wat vlakker overkomt.
Dan een Grauburgunder en Pinot gris uit 2011, zelfde druif ander taalgebied. De Grauburgunder is van Gies-Düppel uit de Pfalz, niet mijn geurfavoriet. En de Pinot gris van Domaine Fernand Engel met een dikke zoetsoortige geur van honing en bijenwas. Volle rijpe smaak zoals pinot gris betaamt.
Over naar stelletjes rood: Meerlust Red 2010 en 2002 uit Stellenbosch. Jong en oud naast elkaar en dat ruik en proef je. De 2010 heeft een geur van jonge druivensteeltjes (tannineus) en de 2002 een Madeira-achtige geur en geur van dropjes waar ik wel van houd eerlijk gezegd. De smaak van de 2002 is minder vol dan verwacht, maar dat kan komen doordat 'ie wat koud is.
Dan twee rode Veronese wijnen uit 2008. De Clos Roareti rosso Veronese 2008 is een heerlijke wijn die iedereen verbaast, want het blijkt een Merlot! Smaakvoller zelfs dan de Meerlust red 2002. Het kan dus tòch! Een lekkere Merlot... De Castello Guerrieri IGP Verona 2008 is gemaakt van ingedroogde druiven en helaas heel gesloten in geur ondanks 15% alcohol. Wèl vol van smaak.
Nog twee Zuid Afrikaners. Eén van Delheim Estate Shiraz Simonsberg/Stellenbosch 2009. De smaak is heel vol en rond, ontzettend lekker vol fruit en kruid. De geur is wat minder uitbundig dan de smaak, maar wel mijn favoriet van de avond. Ruim twee keer zo duur is de Stark Condé, Shiraz three pines, Jonkershoek Valley 2009 en wat me is opgevallen is de geur van brood en zwarte peper, maar geen notitie van smaak omdat ik vooral lekker van de Delheim Shiraz zat te nippen.
Dan een 'stelletje' Eiswein, nooit bezwaar tegen. Een bekende voor mij is de PMC Eiswein uit Burgenland, oogstjaar 2009. Lekker volzoet, romig en prima in balans. En een Icewine van de vidal druif van Pelee Island/Canada. Een beetje een gekke, met appelig zuur. De smaakreferentie is die van gekarameliseerde appel.
Toen de kaasplank op tafel kwam, lekker nog wat Delheim Shiraz ingeschonken. Altijd weer zo'n prettige combinatie van ontdekken en genieten zo'n avond!
Reacties
Een reactie posten