Port en Douro

Inmiddels weet ik al aardig wat over Port, maar sinds ik vorig jaar in Portugal ben geweest op studiereis, wil ik me er echt in verdiepen en ook de achtergronden leren kennen. Volgens het forum 'For the love of Port' is het boek van Richard Mayson dat in 2013 verscheen onmisbaar en geweldig, dus heb ik mezelf daarop getrakteerd. In eerste instantie is het even vastbijten omdat het boek in het Engels is geschreven en het begint met geschiedenislessen. Dus moet ik echt goed mijn best doen om te focussen en niet af te dwalen naar 'wat eten we vandaag?'

Gek genoeg is dat vrij snel gelukt, mede omdat ik het interessant vind om te weten in welke tijd en omstandigheden de eerste generatie van de firma Niepoort is gestart. De oprichter Franciscus Marius van der Niepoort, geboren in Hilversum in 1813 is in 1842 begonnen als 'negociant' Port handelaar in Porto. Dat blijkt geen vreemde keuze omdat de periode tussen 1840 en 1870 ongeveer de gouden decennia zijn van de Porthandel. Port werd door alle lagen van de bevolking gedronken en een kwart werd geexporteerd naar Engeland. Tot meeldauw vanaf 1852 veel oogsten deed mislukken en vanaf 1863 Phylloxera binnen 10 jaar tijd hele wijngaarden heeft doen verschrompelen. Als je in die tijd een land- en wijngaardbezitter was, had je het slecht. Maar goed dat  Niepoort in die tijd dus niet aan de productiekant zat. Die crisis heeft nog een tijd geduurd omdat de regering verboden had om wijnranken te enten op de Phylloxera-resistente Amerikaanse onderstam. Zij dachten namelijk juist dat planten uit Amerika het probleem hadden veroorzaakt en geloofden er dus niet in. Na aandringen en bewijsvoering van wijnhuizen en handelaren heeft de regering in 1883 toestemming gegeven. Pas rond 1896 begon dat zijn vruchten af te werpen en brak er een nieuwe bloeitijd aan.

Als ik trouwens lees hoe slecht de wegen van de stad Porto naar de Dourovallei waren en hoe wild de Douro-rivier was, hoop ik voor de man dat hij niet 8 dagen te paard hoefde om 120 mijl af te leggen. De vaten Port kwamen in ieder geval per boot naar Porto en werden daar opgeslagen. Maar ik vraag me af of hij zelf onderweg ging om te onderhandelen of dat de wijnboeren naar Porto moesten afreizen. In 1879 (8 jaar voor zijn dood) kwam gelukkig de nieuwe spoorlijn tot Pinhão en was je er al binnen enkele uren.

Straks komt pas het echt interessante deel over de Vintage topjaren en dergelijke, smullen!